Het Oekraine referendum

Omdat wij op 6 april net zoveel te zeggen hebben als De Tweede Kamer! voor of tegen?

De Tweede Kamer kon alleen ja of nee zeggen tegen het associatieverdrag Oekraïne! Men kon niets wijzigen. Fractieleider van D66 de heer Pechtold, erkende dat hij het verdrag niet had gelezen.

Dus in dit referendum heeft u als kiezer dezelfde positie als een kamerlid: het gaat niet eens om de exacte tekst, daar heb je geen invloed op.

De keuze is ben ik voor of tegen de gevolgen van dit verdrag? Nu komt het probleem: wat zijn de gevolgen van dit verdrag. Niemand die het met zekerheidKeuze Oekraïne
weet.

Het verdrag bevat een brij aan tekst, vaak in de EU geheimtaal, zoals:

“Rekening houdend met de nauwe historische betrekkingen en de steeds nauwere banden tussen de partijen, en met hun wens om de betrekkingen nog uit te breiden en te versterken op ambitieuze en innoverende wijze;”

Bullshit wat hier staat. We hebben ook historische betrekkingen met China en we willen ook die banden bevorderen. Dat wil je met ieder land. De vraag is hoe nauw moeten die banden worden. Volgens het verdrag heel nauw, dus zeg maar in EU-geheimtaal: zoals met een EU-lidstaat. Willen we dat?

Nog meer geheimtaal:

“Zich ervan bewust dat Oekraïne als Europees land een gezamenlijke geschiedenis en gemeenschappelijke waarden deelt met de lidstaten van de Europese Unie en bereid is deze waarden te bevorderen;”

Welke gemeenschappelijke waarden? Dat zijn waarden als “eerbiediging van de democratische beginselen, de rechtsstaat, goed bestuur, mensenrechten en fundamentele vrijheden.”

Als we die waarden delen, waarom gelden die dan niet nu al in de praktijk in Oekraïne?  Hier zit precies het probleem, de EU schrijft wat wenselijk is op en denkt dan dat het de werkelijkheid is. We hebben in de EU wel vage gemeenschappelijke waarden, zoals democratie en vrijheid van meningsuiting, maar de toepassing verschilt per land. Hier geldt ook dat het venijn in het detail zit. Een heel simpel voorbeeld; de antifascisten (antifa) zeggen op te komen voor de democratie en Pegida zegt dat ook. Ze hebben dus een waardengemeenschap. Zo is het in de EU ook, maar wiens definitie van democratie geldt? Bedenk, waar interpretatieverschillen mogelijk zijn, daar is ruzie.

Deze onduidelijkheid geldt ook voor de regels van de EU. Die zijn liefst zo vaag mogelijk opdat iedereen het eens is met de tekst. Maar ze hebben wel allemaal een andere interpretatie van de tekst. Daarom werkt de EU niet als het erop aankomt. Ieder geeft zijn eigen interpretatie van de regels. Dan hebben we ineens niet meer een waardengemeenschap. Of één zoals antifa en Pegida dat hebben. Dat werkt dus niet.

Wij burgers vertrouwen de rechtsbescherming van de EU niet meer. Het staat te ver af van onze Nederlandse normen. Daar komt bij dat het EU-verdrag feitelijk niet veranderd kan worden omdat het een kaartenhuis is, verander je iets, dan stort de zaak in elkaar. De lidstaten houden elkaar vast in een dodelijke omhelzing. Niemand durft verdragswijziging voor te stellen. Hoe verstard wil je het hebben?

En omdat we de EU niet meer vertrouwen, vertrouwen we ook niet de mooie vergezichten (lees: gevolgen) die de EU schetst over het associatieverdrag.

Natuurlijk heeft het verdrag gevolgen, welke zijn die?

  • De verhouding met Rusland
  • De Europese Commissie krijgt een grotere rol
  • De import /export wordt groter
  • Visumvrij reizen voor  44 miljoen Oekraïners wordt mogelijk
  • Harmonisering van het veiligheidsbeleid, dat wil zeggen defensiebeleid.

In het verdrag staat geen woord over Rusland. In de Memorie van Toelichting ook niet. Terwijl Rusland aangeeft moeite te hebben met dit verdrag. Dan moet je daar overwegingen aan wijden.

Gesteld dat Engeland ons veel geld en allerlei voordelen biedt als wij ons eenzijdig op Engeland richten en ons afwenden van Duitsland. Zouden dan de gevolgen van de verhouding met Duitsland niet een belangrijk punt zijn in de besluitvorming met Engeland in zee te gaan.

Er is spanning tussen het westen en Rusland, en juist dan hebben we de plicht zorgvuldig rekening te houden met de opvattingen van Rusland. En zo goed als Duitsland er de pest in zou hebben als we als volledig van dat land zouden afkeren, zo heeft Rusland dat heel begrijpelijk ook met dit associatieverdrag.

Het is de EU te verwijten dat men de onvrede van Rusland bevordert. En als daarbij komt dat de EU bestuurlijk en juridisch niet te vertrouwen is, moeten we de EU niet een grote rol laten spelen voorbij de eigen grenzen.

Dit is de belangrijkste overweging van Burgercomité Nederland om tegen het verdrag te zijn.