Volksreferendum buiten de Kiesraad in mei 2019

Volksreferendum buiten de Kiesraad.

Het parlement heeft het met veel verve ingevoerde Raadgevend Referendum zelf weer ten grave gedragen. Cynisch genoeg direct nadat de door haar ingestelde Staatscommissie Remkes –ter redding van de representatieve democratie- voorstelde het Correctief Bindend Referendum in te voeren. Iets afschaffen tegen alle adviezen en werkelijkheidszin in, zoiets heet de kleren van de keizer ofwel de waan van de dag.

Nu hoeft de bevolking niet geheel afhankelijk van de nukken van een overheid te zijn, daar zijn voorbeelden van zoals de bestorming van de Bastille en onze eigen 80-jarige oorlog met zeeslagen en geuzen. Het protest tegen kruisraketten (Lubbers) verliep dan weer vreedzamer.

Hoe dan ook, als de overheid het laat afweten neemt de Burger het initiatief over. Zeker als haar handelen een bedreiging wordt voor ons welzijn en onze welvaart. Een vreedzame doch indringende actie als het Volksreferendum zal er vooral toe leiden dat de discussie uit haar politiek correcte kramp komt. Feiten op tafel, meningen bij het koffieapparaat, becommentariëren van (on)zin, om zodoende de keizer diens kleren te hijsen. Zodat iedereen die het wil en kan zien, het ook kan beoordelen.

Een Volksreferendum is een volksraadpleging waar de overheid geen invloed op heeft en niet kan orkestreren. Het gaat buiten de Kiesraad om. In alle eenvoud het vermaledijde Referendum maar dan van, door en voor het volk. Hiermee

1. Wordt de overheid duidelijk gemaakt hoe echt over zaken wordt gedacht;
2. Kan een brede nationale discussie plaatsvinden zonder sturing door de overheid;
3. Kunnen individuen actief participeren door een stemlocatie te bemannen en de discussies te entameren.

De grondwet waarborgt vrijheid van mening en vergadering, waarmee het Volksreferendum is gelegitimeerd. De vraagstelling is te beantwoorden met een eenvoudig Ja/Nee of Eens/Oneens. Nogmaals, een referendum pur sang maar zonder overheid.

Welk Volksreferendum? Het handigst is om zo’n Volksreferendum te houden parallel aan formele verkiezingen. Tijdens de Europese Verkiezingen in mei 2019 wordt aan twee belangrijke items gedacht:

• Het voorliggend Energie- en Klimaatbeleid. Klimaatverschuiving wordt goeddeels toegeschreven aan menselijk handelen en is bekend als Antropogenic Global Warming (AGW). Met name de CO2 uitstoot door verbranding speelt in het denken een allesoverheersende rol.  Dat de natuur en daarin de mens sowieso nogal wat CO2 produceert laten we even. Draconische maatregelen worden aan klimaattafels uitgedacht, aangevend hoe Nederland voorop loopt in het streven naar een CO2 uitstoot vrije wereld. Let wel, alleen de uitstoot door menselijk handelen. Twijfelaars mogen niet meedoen, Sybolt Wynia noemt het klimaatcorruptie. Duurzame energie wordt hierin gewonnen uit windmolens, zonnepanelen, verstoken van bossen, biomassa en marginale alternatieve bronnen. De echte bulk is onttrekking van warmte uit de lucht en (grond)water door warmtepompen. Kolen, gas, kernenergie, allemaal uit den boze. Dit alles gaat de burger de komende jaren een slordige €500-900 Miljard kosten. Dat is zo’n €100.000/huishouden ofwel grofweg €50.000 per inwoner, inclusief baby’s. Hierbij komen nog de kosten van mobiliteit en industrie. Ter vergelijk, de netto bijdrage aan de EU is zo’n €6 Miljard/j. Naast vaak verborgen subsidies en lage efficiëntie hebben molens wind nodig, zonnepanelen licht, is bossen opstoken triviaal, hebben luchtwarmtepompen bij vriestemperaturen een belabberd rendement, prikken (grond)waterpompen de ondoorlatende grondlagen lek en is opslag van elektriciteit maar zeer beperkt mogelijk is. Een technisch instabiel en vooral kwetsbaar systeem. Nu bevestigen satellietmetingen vanaf 1980 de twijfel of de aarde als geheel catastrofaal opwarmt, dus of er überhaupt wel een probleem is en voor wie. De datamanipulatie van ook KNMI bevreemdt, zeker de neerwaartse correctie van temperatuurwaarnemingen van meer dan een halve eeuw geleden, waardoor opwarming op papier wordt versterkt. Verder is het klimaatsysteem dermate robuust en complex dat het moeilijk denkbaar is dat de mens dat kan besturen met een klimaatthermostaat. Een vraag is dan ook of het geld niet beter kan worden gereserveerd voor aanpassingsmaatregelen als onverhoopt de aarde een hypothetisch tipping-point bereikt waardoor er alsnog een plotselinge versnelling plaats vindt. Doordachte non-regret maatregelen, waar we geen spijt over krijgen. Gebaseerd op de kennis van vandaag. Verder weten we dat bij (tijdelijke) opwarming klimaatgassen als waterdamp (wolken) en methaan (Ethiopische koeienscheten) een veel grotere rol spelen. Bovendien hangt klimaatverschuiving vooral af van oceaanstromingen, zonneactiviteit, (onderzeese) vulkanen en zelfs de stand van de aardas. Als je ook nog kernenergie (uranium, thorium-zout, experimentele kernfusie) en het relatief schone gas uitsluit, lijkt het energieakkoord slechts dure en welzijnsbedreigende luchtfietserij. Wel blijft de mens de echte boosdoener met haar niet afnemende consumptie, vervuiling, landgebruik en bevolkingstoename. Gebruiken en niet verspillen is het meest logische om op in te zetten, zodat mensen elkaar de maat nemen als zij bv. elders cultuur of een lijntje willen snuiven met vliegtuig of boot. Dan nog iets over klimaatmodellen gebaseerd op beperkt begrepen natuurkundige processen en gevoed met discutabele waarnemingen. Het effect van wolken en uitwisseling met de oceanen wordt hierin verwerkt met parameters, getallen die dan ook naar hartenlust kunnen en worden aangepast. De horizontale warmte-uitwisseling vanwege globale verschillen in dag en nacht is op z’n best gebrekkig. Last but not least de democratie. We zien dat wind- en zonneparken worden doorgedrukt via de Crisis en Herstelwet, die eigenlijk bedoeld was om woningbouw te faciliteren. Hierbij staat de burger vrijwel buiten spel, vraag het de Urkers. Dat een zo’n groot en slecht onderbouwd energieplan dan zomaar leidt tot een totalitair systeem is evident.  Immers het ‘moet’ maar de burger wil het geld liever anders besteed. Het gelijk van Orwell, maar dat moeten we niet willen. Dat tenslotte de opwarming maar niet wil komen geeft te denken. Evenals dat een temperatuurstijging in Nederland van 2^oC de huidige temperatuur in Bretagne geeft. Ook is nu duidelijk dat in 2019 een huishouden zo’n €350 extra kwijt is aan energieheffingen zoals netbeheer (verborgen subsidie voor windmolens) en opslag duurzame energie.
• De Europese Stabiliteit en haar Migratiebeleid. Er gebeurt nogal wat (niet) in Europa. Landen als Hongarije, Slowakije, Oostenrijk, Letland alsook Zwitserland staan uiterst kritisch naar Europa, in Frankrijk protesteren al maanden de ‘gilettes jaunes’ waardoor de overheid steeds repressiever optreedt, Italië heeft besloten zich niets aan de EU gelegen te laten liggen, Spanje heeft een fittie met Catalonië, Merkel ligt zwaar onder vuur, de onbenoemde EU president wankelt letterlijk en figuurlijk, China neemt de EU economie over, het EU parlement wil nog meer geld bijdrukken, terwijl de grenzen wijd open blijven staan. En onze MP Rutte weet tijdens een verkiezingsdebat niet eens meer waar hij het over heeft. De recente aanslag in Utrecht maakte weer duidelijk hoe slecht onze veiligheid is gewaarborgd. Dan de immigratie. Elk zich ontwikkelend land importeert hiaten in kennis en kunde van elders. Deze braindrain van experts is goed mits het geen roof is uit kwetsbare landen. Opvang van vluchtelingen uit gebieden waar hun leven wordt bedreigd is slechts een menselijke plicht. Wel is een grondige screening vereist wanneer het niet duidelijk is wie de persoon daadwerkelijk is. In hoeverre die opvang elders en/of permanent is, hangt af van het financiële en culturele draagvermogen van het hulp biedende land. Economische migranten is een ander verhaal, maar ook hier is door de open of slecht bewaakte grenzen controle gebrekkig. Omdat ook deze migratie onder Europese regelgeving valt heeft het ontvangende land daar formeel weinig over te zeggen. Gevolg is onrust en verdeeldheid van de samenleving, en daardoor een snel afbrokkelend draagvlak. Italië, Oostenrijk en de Visegrad landen verzetten zich hier al tegen, Duitsland dreigt met het weigeren van elders geregistreerde asielzoekers. Immers, de mens voelt zich alleen geborgen in de eigen groep. Dit leidt weer tot verdere onrust en zelfs destabilisatie binnen de EU. Een prangende vraag is dan ook wat we willen en hoe dit in banen te leiden . Thans stelt de EU voor om binnengekomen asielzoekers te plaatsen in ontschepingsplatforms buiten de Unie in landen als Albanië en Tunesië.  Op onaantrekkelijke locaties en buiten bereik van mensensmokkelaars. Daar moeten economische emigranten worden gescheiden van formele vluchtelingen. Zo ook heeft Denemarken dit jaar inzake immigratie een duidelijk -al dan niet humaan- standpunt geformuleerd: Migranten, asielzoekers of “vluchtelingen” krijgen op z’n best een arbeidsvergunning, om te worden opgeleid voor in hun land belangrijke beroepen. De asielzoekers dienen hun verblijf in Denemarken uit eigen middelen te bekostigen door snelle deelname aan het arbeidsproces. Ondersteuning door de staat is er in schrijnende gevallen doch zeer beperkt en in de vorm van natura. Zodra het land van herkomst ‘veilig’ is gaat de asielaanvrager terug. Rechtsmiddelen hebben geen uitstellende werking, beroep kan slechts in het land van herkomst worden ingediend.

Opzet Volksreferendum.

Een Volksreferendum biedt de burger de mogelijkheid via een stembiljet haar mening te geven over het voorliggend onderwerp. Dat is anders dan een ‘poppetje’ aanstippen in het stemhokje. Hiertoe wordt in elk stembureau in Nederland –nabij het stemlokaal- een extra tafel geplaatst. Deze tafels worden bemenst door vrijwilligers die hiermee in feite een eigen stembureau runnen. Democratie van en door het volk, dat moet je als gemeente koesteren. Derhalve is aan alle gemeenten een verzoek gericht om te faciliteren met een tafel, een stemkliko, een lunchpakket, sanitair en een oogje op de gang van zaken. Zo mag de openbare orde niet in het geding zijn en bij de formele kiezer geen misverstand ontstaan over de status van het gebeuren. Dit verzoek is gedaan om te voorkomen dat men voor het stembureau een tent, auto, bus, caravan of camper neerzet en met tafels en voedsel gaan slepen.

Kiezers welke zojuist een formele stem in het ‘hokje’ hebben uitgebracht worden gevraagd om Ja/Nee te zeggen op de referendumvraag. Hun legitimiteit is dan al in het stembureau zelf gecontroleerd. Het referendumtafeltje opent en sluit gelijktijdig met het stembureau. Door de eenvoudige ja/nee stemmen is het tellen snel gebeurd. De uitslag wordt doorgegeven aan een centraal regionaal of landelijk meldpunt. Hierna wordt het aantal ja/nee stemmers landelijk bekend gemaakt. De burgermeester, een wethouder, een gemeenteraadslid, een BN’r, de lokale notaris of de voorzitter van het stembureau zal worden gevraagd de stemmen te bevestigen. Iets dat zij overigens kunnen weigeren.

De organisatie is op zich eenvoudig, de moeilijkheid zit in de medewerking van de gemeentes. Globaal zijn er zo’n 8,000 stemlocaties in Nederland, geen sinecure. Bij gemeentes die zich democratisch laten uitdagen speelt voor ons dan alleen nog maar de bezetting. De vrijwilligers, de echte helden die om niet een eigen stemlokatie runnen.

Die vrijwilligers zijn ten principale burgers die een heel klein beetje ondeugend durven te zijn, individueel of in een groepje. Denk hierbij aan gezelschapsverenigingen waar men al samen optrekt, buurthuizen en ouderencomplexen die hun actieve buitenbezigheid kunnen oprekken, studentenverenigingen die een maatschappelijk nut ambiëren, scholen waarvan de leerlingen een dag maatschappelijke stage in de schoot krijgen geworpen, charmante winkelende dames, machomannen, alsmede alle publieke personen die een statement durven maken. Helden dus, zoals u.

Voor publiciteit en werving van vrijwilligers zijn nodig:

1. Publiciteit ‘mond op mond’  in vrienden-, verenigings- en collegiale kring;
2. Idem via papieren media (kranten, weekbladen, huis-aan-huis bladen), publieke media als TV en radio (nieuws en actualiteitenprogramma’s  van NOS, RTL, SBS, lokale zenders);
3. Idem via digitale media (GeenStijl, Joop, TPO) alsmede sociale media (Facebook, Twitter, Instagram);
4. Een bescheiden bedrag van €80,000 voor het drukken en verspreiden van biljetten en folders via subsidies, giften en crowdfunding;
5. Een Gemeenteraad die hun B&W enthousiasmeren het Volksreferendum te faciliteren;
6. Bovenal uw persoonlijke inzet. Vorm met familie, vrinden, buren, collega’s en/of anderen vriendenclubjes die de klus mede gaan klaren. Eén dag in uw leven samen legaal ondeugend zijn met vrinden, iets mooiers is er bijna niet.

Hoe? Klik rechtsboven of hieronder op Ja, Ik doe Mee of stuur een mail naar burgercomitenl@gmail.com

Update 1

Enkele gemeenten hebben de Kiesraad en het NVVB (Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken) om advies gevraagd. Dit advies wordt onderstreept door Binnenlandse Zaken (lees mw Ollongren van de Intrekkingswet Raadgevend Referendum). De verwijzing naar activiteiten binnen het Kieslokaal, het epicentrum van de verkiezingen, is volstrekt buiten de orde en dus suggestief naar burgemeesters.  Evenals de opmerking over het eisen van basale verzorging voor onze vrijwilligers. Onze formele reactie hierover aan de adviseurs is dan ook

De teneur had wat positiever gekund in de trant van dat het een democratische activiteit van, voor en door burgers betreft die je als gemeente aan de borst klemt. Enkele weeffouten:

1.  Het betreft een verzoek om het plaatsen van een tafeltje buiten de stemlokalen, hetgeen niet strijdig is met de Kieswet of welke wetgeving dan ook;
2. De PS/WS verkiezingen vinden plaats nog in de winter met mogelijk koude en regen. Een beroep om uw burgers een goed onderdak en dito verzorging te bieden ligt dan in de rede. Dat hoeft overigens niet, het staat vrijwilligers ook vrij er voor te kiezen om thuis te blijven. Maar dat past dan weer niet in een betrokken samenleving, voor en met elkaar met een faciliterende overheid;
3. De enige valide reden om een legale burgeractiviteit te weigeren is als er een gevaar is voor de openbare orde. En juist daarvan is hier geen sprake, anders dan bij zoiets als een intocht van Sinterklaas. Het betreft hier weldenkende en welwillende burgers die pal staan voor de democratie;
4. Uw zorgen dat de kiezer in verwarring raakt delen wij niet. Los van het feit dat het volwassen mensen betreft is er een duidelijk onderscheid. In het stemhokje binnen het stemlokaal stipt men de naam van een persoon aan. Daarna wordt het stemlokaal verlaten. In de gang ziet men dan vrolijke mensen met een los tafeltje, die uitleggen waarom een ja/nee stem kan worden gegeven. Een totaal ander concept.

Nogmaals, wij onderschatten het determinerend vermogen van de burger niet, in tegendeel. Anders zouden wij het initiatief niet zijn gestart. Zo is -om iets te noemen- betaald parkeren complexer dan het tafeltje, en daar meent de overheid toch ook dat de burger dit goed kan afhandelen.

Update 2:

Enkele gemeenten hebben bij monde van hun burgemeester gemeld het Volksreferendum niet openlijk te willen faciliteren, met als redenen:

• Het overnemen van voormelde brief van de Kiesraad, Binnenlandse Zaken en NVVB. Hierin staat dat het  Volksreferendum past in de democratische spelregels maar er een gevaar is voor verwarring bij de kiezer. Die moet onderscheid maken tussen stemmen in het stemlokaal waar poppetjes worden benoemd, en een tafeltje buiten het stemlokaal met een Ja/Nee keuze. Dat is het in twijfel trekken van het intellect van een burger.
• Artikel J6 van de Kieswet, waarin staat  dat verkiezingen binnen het stemlokaal dienen plaats te vinden. Geen woord over een Volksreferendum daarbuiten en derhalve volstrekt irrelevant.
• Overbevolking van de stembureaus, soms uitbesteed aan derden. Hierdoor zou geen mogelijkheid zijn voor een tafeltje en toegang tot toilet.
• En steeds weer de bezorgdheid over de openbare orde, alsof het een Sintintocht of politie wegblokkade voor een betere CAO betreft. 

Wij hebben die gemeenten er op gewezen dat een verkiezing de burger meer dan €20 miljoen kost, en hen hebben verzocht ons meeliften niet te onnodig te bemoeilijken. Dan is een kopje koffie mooi meegenomen, zoals we ook op het Plein spontaan koffie of een kroketje krijgen aangeboden  door winkeliers (FEBO, Phonehouse) en parlementariërs (PVV, GL, SP). We betalen alles uit eigen zak, krijgen geen vergoeding en vragen daar ook niet om.  Wel hebben we burgemeesters verzocht hun beslissing voor te leggen aan de gemeenteraad, ook hun ultieme  gemeentebaas. 

 

Update 3:

Op 19 maart 2019 hebben we het Volksreferendum opgeschort. Het ontbrak teveel aan facilitering door enkele gemeenten. Hierdoor komt de legitimiteit onder druk te staan. Desinformatie, nepnieuws en semantische verhullingen zijn niet onze stek.