VN Migratie Pact: VS, Israël, Australië, China, Rusland, India en 12 van de 28 EU landen doen inmiddels niet mee.
Op 4 december 2018 was er tenslotte het door het FvD afgedwongen parlementair debat over het Pact. Maximale bezetting op de tribune, minimale zaalbezetting. Stas Mark Harbers motiveerde de noodzaak van het pact ervan met een tenenkrommende logica:
Het pact ontmoedigt het ontvangende land om van een migrant kritisch vast te stellen wat het land van herkomst, de naam en de geboortedatum is en hoe hij/zij hier is gekomen. Wel wordt op grond hiervan een paspoort of ander reisdocument verstrekt waardoor de migrant weer een identiteit heeft. Daarmee zou hij/zij teruggestuurd kunnen worden naar het land van herkomst.
Hoe zit het ook weer?
In oktober 2018 kende Hugo de Jonge (CDA) het ‘VN Pact van Marrakesh’ nog niet, terwijl al op 2 mei 2018 Mark Harbers (V&J) hierover afspraken had gemaakt tijdens de Vijfde Ministeriële Conferentie van de EuroAfrikaanse Dialoog over Migratie en Ontwikkeling in Marrakesh. Deze conferentie was een voortvloeisel uit de wens van de Europese Raad (2005) om een alomvattende aanpak van migratie, de Global Approach to Migration and Mobility (GAMM). Eerdere conferenties waren in Rabat (2006), Parijs (2008), Dakar (2011) en Rome (2014). Aan dit ‘Rabat-Proces’, genoemd naar de eerste locatie, nemen 31 staten uit Europa en 27 uit Westelijk en Zuidelijk Afrika deel. In dit kader vinden ook EU-externe dialogen plaats met Oost-Europa en Centraal-Azië (het Praag-Proces), de Hoorn van Afrika (het Khartoem-Proces) en met Westelijk Azië (het Boedapest- Proces).
Het VN Verdrag van Marrakesh is een politieke verklaring over samenwerking bij irreguliere migratie, mensensmokkel en terugzending. Waaronder een actieplan van ruim 30 pagina’s met afspraken (sommigen zeggen intenties) hoe de migratie en terugkeer van tot wel zo’n 250 miljoen “vluchtelingen” (lees migranten) op wereldschaal aan te sturen. De ceremoniële ondertekening is op 10-11 december 2018. De verklaring verwijst tot slot naar de migratiebepaling uit de 2030 Agenda voor Duurzame Ontwikkeling, het Global compact for safe, orderly en regular migration. Derhalve de drie gevoelige items immigratie, soevereiniteit en identiteit. “Migratie is een feit”, aldus VN voorzitter Miroslav Lajcak, “maar tot nu toe hadden we geen instrument om dit proces aan te sturen”.
Ook Harbers benadrukt dat het gaat om een niet bindende intentie, maar dat wel een actieve Nederlandse opstelling nodig is voor de uitvoering van de integrale migratieagenda. Slechts in enkele kabinetsbrieven kwam de afgelopen twee jaar deze intergouvernementele migratiedialoog op VN-niveau aan de orde. Minister Kaag erkent dat er veel ‘misverstanden’ bestaan over de afspraken, die vooral bedoeld zijn voor landen die amper een migratiebeleid hebben. Van een overdracht van soevereiniteit is geen sprake. Mark Rutte zei eind oktober ‘Het migratieakkoord van Marrakesh is geen juridisch bindend document. Het bevestigt expliciet de soevereiniteit van lidstaten. Het verankert het thema ‘migratie’ binnen het VN-systeem.’.
Inmiddels werd immigratie booming op de Sociale Media waardoor politici de slaap uit de ogen moesten wrijven. Bevlogen zegt het kabinet nu nog bezig te zijn met de ‘juridische analyse’ van het regeerakkoord, dat spreekt over aanpassing van het Vluchtelingenverdrag. Dit om te voorkomen dat migranten en juristen straks met het VN-pact in de hand extra aanspraken op vestiging kunnen maken. VVD’er en oud EU-commissaris Bolkestein wijst het af, de achterban van het CDA is doodongelukkig. SGP, PVVen FvD zijn mordicus tegen: ‘Waanzin, collectieve zelfmoord, een historische vergissing, grenzen voor heel Afrika open.’ De SGP stelt dat van immigratie een recht wordt gemaakt, maar een land niet verplicht is hun illegale migranten terug te nemen.
Critici spreken van een “hervestigingsprogramma” voor Afrikanen naar Europa, velen vrezen dat het akkoord de migratiebewegingen naar met name Europa verder versterkt. Trump trok zich terug wegens onverenigbaar met de VS belangen, evenals Australië, Israël en Chili. Doordat Hongarije als eerste EU land afhaakte (zie hieronder) kon de EU niet autonoom optreden en beslissen landen individueel. In totaal haakten twaalf EU landen af: Hongarije, Estland, Letland, Litouwen, Polen, Tsjechië, Slowakije, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Bulgarije en Kroatië. En daarnaast Zwitserland. Met als reden:
- Geen duidelijk onderscheid legale-illegale immigratie (Oostenrijk, Tsjechië, Australië)
- Geen waarborg voor autonomie grenzen (Hongarije, Polen, Bulgarije, Italië, Israël)
- Parlement moet instemmen (Zwitserland, Estland, Bulgarije)
In België, Duitsland en Frankrijk rommelt het. En jawel, Nederland denkt weer een geitenpaadje te hebben gevonden, een breed gedragen inlegvel waarin expliciet moet staan dat migranten geen nieuwe rechten kunnen ontlenen aan het VN-pact. Dit toiletpapier kennen we al van het Oekraïne referendum.
Wat is tricky in het verdrag?
Het Pact van Marrakesh borduurt voort op het EU Joint Valetta Action Plan (EU-AU Migratietop, november 2015) waarin vastgelegd
- het aanpakken van de grondoorzaken van irreguliere migratie;
- het aanpakken van irreguliere migratie en mensensmokkel;
- het samenwerken inzake legale migratie;
- het bieden van bescherming en asiel;
- het samenwerken aan terugkeer.
Het Pact sluit aan bij de trend tot globalisering waarbij staten hun autonomie inleveren, en is opgesteld door vertegenwoordigers van de VN en van de VN-lidstaten, met op de achtergrond NGO’s als Human Rights en Amnesty. Het geeft derhalve een totaal nieuwe en bredere dimensie aan migratie en omvat:
- nagenoeg geen onderscheid meer tussen legale en illegale migranten;
- aanvaarden van identiteit en kennis van de migrant op erewoord;
- versoepeling gezinshereniging;
- meer inspanningen om migranten te werk te stellen;
- verbeterde sociale rechten;
- verplichting om basisvoorzieningen toe te kennen;
- verplichting om onderwijs te geven;
- onbeperkte toegang tot gezondheidssystemen;
- erkennen van de status ‘klimaatvluchteling’;
- opsluiting van migranten moet een allerlaatste toevlucht zijn;
- actief opsporen en vervolgen van elke uiting van racisme en xenofobie.
De tekst ligt inmiddels vast, is juridisch ‘niet bindend’ maar staat wel bol van termen als ‘adopt’ (13), ‘agree’ (24) en ‘guarantee’ (11). Met de kennis dat bij eerdere migratiestromen maximaal een derde als vluchteling kon worden beschouwd, het gros is economisch migrant, mag je terecht verbijsterd zijn waarom een land zich wenst te verplichten tot iets dat qua semantiek niet bindend is. Met of zonder garanties, het is de hele teneur die critici niet bevalt: Een “Trojaans paard” omdat in het document geen woord staat over afwijzing aan de grenzen, wat dan weer alles te maken heeft met autonomie van landen. Een welhaast vrijbrief voor illegale migratie, want omdat Internationaal recht prevaleert boven Europees recht, dat weer prevaleert boven nationaal recht, zal geen rechter om het Pact heen kunnen.
De ondertekenende landen verklaren zich uitdrukkelijk akkoord om het verdrag te respecteren en zo mogelijk in wetteksten te gieten. Zij beloven om actief de positieve effecten van migratie te beklemtonen. Media die intolerante berichten verspreiden over migranten komen niet langer in aanmerking voor publiek geld, de beproefde chantage van de EU en het EP. De VN zal om de twee jaar voor elk land een rapport opmaken in hoeverre het verdrag al in de praktijk is omgezet. Maar het gaat verder, kritiek op het Pact kan worden gezien als racisme, en daar staat celstraf op. Bangmakerij? De EU vertoont steeds meer totalitaire trekjes, dus denkbeeldig is het allesbehalve. Zo Nederland, daar worden windmolenparken en zonnepanelen afgedwongen via Crisis en Herstelwet. Wat dat betekent, ga op Urk een visje eten. Of anders de klimaatwet die tot 2030 wellicht €1,000 Miljard kost om in 2100 de vermeende opwarming met 0,00003 graad te verlagen.
Ook werd een Marrakech Political Declaration getekend door alle EU landen (minus toen al Hongarije) en Centraal-Noord-Afrikaanse (minus Libië, Algerije, Egypte en Turkije) over de regulering van immigratiestromen. Eenzelfde stimulans tot migratie: Objective 3: Promote regular migration and mobility, especially of young people and women, between Europe and North, West and Central Africa, and within these regions. Nu is wel vaker gesuggereerd dat achter de stimulatie van migratie het idee schuilt om de teruglopende bevolkingsaantallen in Europa hiermee te compenseren. De vermeende benodigde arbeidskracht om de EU economie draaiende te houden en de zekerstelling van pensioenen zijn hierin leidend. Dat zit in Action 6: Encourage the establishment of exchange networks between vocational training institutes and employment agencies in Europe and Africa, in order to draw full benefit from the skills of young migrants and to adapt technical training to the needs of the labour market. Particular attention will be paid to activities targeting women and youth.
Geen nieuw gegeven derhalve, wel versterkt het de bekende EU wens om migranten uit niet-Europese regio’s hier op te leiden en in te zetten. Vraag is of we daar gelukkiger van worden, wat meer radicale partijen noemen het de ‘omvolking van Europa’. Stabiliteitsverhogend werkt het zeker niet.
Tenslotte. Wij wantrouwen de huidige representatieve democratie en weten dat ook de kiezer dit soort verborgen agenda’s niet meer accepteert. Het Volksreferendum-buiten-de-Kiesraad helpt de onvrede te kanaliseren. Het eerste op 20 maart 2019 tijdens Provinciale/Waterschapsverkiezingen) en een tweede op 22 mei 2019 tijden de verkiezingen van uw EU-Parlement. Een parallel Kliko-referendum in antwoord op de Intrekkingswet Raadgevend Referendum, waarbij de overheid willens en wetens een stuk democratie in de politieke afvalbak heeft gedumpt. Zeker nodig zolang de slagkracht van het parlement zich vooralsnog beperkt tot zwarte-pieten en een heuse Pietendiscussie. Waar de overheid zichzelf bewust buiten spel zet gaan wij verder. En kan het niet op het veld dan in het supportershonk, daar zijn u en WIJ de uitbater…..
