Wij zijn bezorgd over de huidige Europese Unie en weigeren ons daar bij neer te leggen. Sterker, we hebben de onwrikbare overtuiging dat de Europese Unie op haar schreden zal moeten terugkeren, waardoor Nederland weer een eigen herkenbare identiteit en soevereiniteit kan krijgen. Een identiteit welke die van voor het Referendum over de Europese Grondwet (juni 2005, 61,6% tegen) zal benaderen. Geen makkelijke opgaaf, wel een absoluut haalbare.
Het is onze overtuiging dat meer mensen gaan inzien dat het huidige Europa geen vrede en welvaart betekent, maar chaos, economische en maatschappelijke achteruitgang, en vooral onveiligheid. De blijde droom van verenigde volken die in vrede en harmonie er samen allen beter van worden is veelvuldig uiteen gespat. We zien crisis na crisis, inperkingen van privacy, flagrante schending van de eigen regels, instorten van financiële systemen, despotisch leidersgedrag en flirten met corrupte regimes. We betalen dubieuze regimes om vluchtelingen tegen te houden omdat we te ethisch zijn om dat zelf te doen. ”Wij zijn netjes, maar geeft u ze maar op hun flikker”, zo werd mij rond 1970 als leraar al door ouders geadviseerd. Alle kapitaal reserves zijn verdampt, Nederland dumpt miljarden in de bodemloze put Europa, Frankrijk zegt openlijk dat Noord moet betalen aan Zuid, onderwijl spuugt de Europese Centrale Bank €80 milliard/maand fictief geld om waardeloze staatsobligaties van corrupte banken te kopen. Staatsschulden liepen op, Europa leeft op de pof.
De Europese expansiedrift heeft het verre van brandschone Oekraïne bereikt, Turkije chanteert met vluchtelingen, Griekenland loog maar blijft miljarden innen, terwijl Frankrijk, Italië en Portugal aan het randje van de afgrond staan. De voortdenderende trein rammelt en hapert, passagiers zijn verontrust over deze dodenrit, de machinist strooit zand in de ogen van de meerijders, waarop burgers uit frustratie zand tussen de raderen gooien. Brittannië heeft dit onderkent, zal even moeten bloeden om daarna vrij verder te gaan. Wij streven een soortgelijk scenario na.
Onze (ongekozen) leiders zijn in paniek, Merkel heeft minder vertrouwen dan ooit te voren, niemand gelooft Macron nog, Timmermans fantaseert er pathologisch op los, Schengen is door Oost Europa in de koelkast gezet, Juncker bedrijft grove vriendjespolitiek en droomt in zijn roes over het grote, centrale Groot Europees Rijk. Die oplossing maakt niet blij.
Wij zijn overtuigd dat het goed kan komen, maar dan wel met een ander Europa waar landen hun autonomie terug hebben, waar op de eigen portemonnee wordt gepast. Waar burgers zich individuen weten en niet als nazi-domoor (CDA), raddraaier (’66) of Poetinvriend (VVD) worden weggezet. 
Het gaat ons om vrijheid en haar beleving in een autonoom land waar welwillende burgers mee bepalen. Waar mondige burgers zich gehoord weten.
Feitelijk willen we terug naar de situatie van de Europese Economische Gemeenschap (EEG) en wellicht van daarvoor. Wij weten dat onderlinge economische afhankelijkheid de beste garantie is voor vrede. Dat samenwerkingsverdragen een goede garantie zijn voor recht en efficiëntie. Maar we weten ook dat de mens zich het meest beschermd en veilig weet binnen de ‘eigen’ kleine groep ofwel clan.
Dat kunnen we realiseren door Europa opgedeeld te zien in vier economische blokken, te weten West Europa, Noord Europa, Zuid Europa en Oost Europa. Verbonden door sterke solidariteitsverdragen. De rol van de Euro als munt verandert hierbij van betaalmiddel tot rekeneenheid. Elk land kan hierdoor zijn eigen monetair beleid voeren, waardoor inflatie weer mogelijk wordt. En landen met een zwakkere economie hun interne munt kunnen aanpassen. Zoals dat altijd is gegaan.
Dit is een ‘terug naar de toekomst’, maar zeker geen utopie. Dat gaat offers vragen, en West Europa zal het enkele jaren financieel niet makkelijk hebben. Toch is het veel, veel beter dan de onvermijdelijk implosie van Europa, die alles en allen in haar val meesleurt. Het beste uit twee kwaden.
Onze eerste actie was –meeliftend met GeenPeil – met een tiental kompanen (v/m) vijf weken actief te flyeren voor het Referendum Associatie Verdrag Oekraïne. Hieruit is de Stichting Burgercomite Nederland ontstaan, met als doelstelling het ‘Stimuleren van Democratische Processen in een Niet-Politieke Setting’. Deze stichting is gelieerd aan denktanks als Burgercomité-EU. De stichting zal ter verwezenlijking van haar doelstellingen -aansluitend op het Oekraïne en Sleepwet Referendum- komende referenda ondersteunen en zelf initiëren. De groeiende groep bezorgde burgers die zich als vrijwilliger aanmelden worden ingezet voor publiciteitscampagnes, acties en bewustwordingsprocessen.
We zijn door geen legioen te stoppen op weg naar het Raadgevend Referendum over de Wet Intrekking Wet Raadgevend Referendum. Ofwel een wet om een stuk democratie in de politieke afvalbak te dumpen. Dus noemen wij dit het Kliko Referendum, wel zo duidelijk.
Links:
Burgercomite-EU
Media: Zweden ‘Rechtsstaat staat op instorten’.