Opinie

Deugers slopen de Verzorgingsstaat

Onze door de eeuwen zorgvuldig opgebouwde en bevochten welvaartsstaat staat onder druk door steeds grotere staatsuitgaven waar onvoldoende of geen compenserende inkomsten tegenover staan. hierdoor komt ook de democratie in gedrang, want er worden zaken afgedongen die de burger niet (meer) wil. De drie hier besproken grootste bedreigingen, allen in de orde van grootte van €500-1000 miljard, zijn achtereenvolgens de EU en haar Euro, de klimaathysterie en de massa-migratie. Goeddeels van buitenaf opgelegd en via groepsdenken een eigen dynamiek gekregen.

De EURO is de financiële parameter EU, de Europese Unie. Voortgekomen uit het best denkbare concept voor vrede, de Europese Gemeenschap (EG), een economisch samenwerkingsverband tussen gelijkgerichte staten. Helaas heeft ook dit prachtige project niet kunnen ontkomen aan de oerdrang van de mens om anderen aan zich te onderwerpen. Eerst konden landen toetreden die wat losser met afspraken omgingen, gevolgd door het in de steigers zetten van een Europese Unie, als opmaat voor een politieke unie met rechtspraak en belastingheffing. Van u, door u en voor u, met een heus Europees Parlement (EP). Een Toren van Babel, waar ieder lid aan zichzelf denkt en alleen Nederland aan anderen.

Het EP is derhalve een Babylonische kakafonie, een rommelpotje van nationalistische ego’s. Zij mag (1) beslissen over wetsvoorstellen van de Europese Commissie (EC), (2) voorstellen doen voor wijzigingen op, of verwerpen van, de Europese begroting, en (3) controle uitoefenen op het functioneren van de EC. Dit laatste is van belang wanneer Eurocommissarissen te opvallend corrupt handelen, uit nationalistisch of eigen belang. Best wel een dingetje, want alleen de EC als geheel kan worden weggestuurd.

Deze EU heeft gezworen nooit geld bij te drukken. Zoiets als de eeuwige-trouw huwelijksbelofte. Inmiddels is de Europese Unie van vredebewaarder en facilitator van haar burgers verworden tot een Transferunie. De welvaart van Noord Europa wordt overgeheveld naar het corrupte Zuid Europa (Spanje, Italië, Griekenland) en Midden-Oost Europa (zoals Polen, Bulgarije, en Roemenië). Door steunverlening in de vorm van direct geldtransfer of met een omweg door het massaal opkopen van giftige, en dus waardeloze staatsobligaties van de gecorrumpeerde lidstaten. Voor zo’n €70 miljard per jaar. En ligt dit gratis geld niet bij de afhaalbalie, dan wordt geld gegenereerd, door b.v. een nulletje achter de schuldenlast te plakken. Digitaal zonder rompslomp, want het behoeft geen fysieke drukpersen. Democratisch crimineel, om een kunstmatige welvaart in stand te houden. De opmaat in optima forma naar een Schuldenunie.

De coronacrisis werd door de EU aangegrepen om deze droom te effectueren en formaliseren, geld werd geleend om het aan Zuid-Europa te kunnen geven, het €750 miljard kostende ‘Next Generation EU Herstelfonds’. In wezen een vrije pinautomaat voor zieke landen volgestopt door de Noordelijke lidstaten. Dit geld wordt door de EU op de kapitaalmarkt geleend, en hiervan wordt €400 miljard uitgekeerd als subsidie en is sowieso foetsie. De schuld blijft. Het restant wordt verstrekt in de vorm van leningen waarvoor de oppassende EU landen garant staan, immers geen bank wil nog lenen aan de zuidelijke landen. De garantstelling op conto van Nederland is hierin zo’n €40 miljard, die hiertoe een wildcard heeft afgegeven aan de EU. Dit bovenop de jaarlijkse reguliere afdracht van zo’n €10 miljard, waarvan dan wel zo’n €2 miljard terug komt als subsidie. Het Herstelfondsgeld wordt door de EU geleend tegen 0% voor dertig jaar. Dat de ontvangende landen iets zullen terugbetalen lijkt uitgesloten, in een recent verleden beloofde ene Kees de Jager ook dat uit Griekenland alles zou terugkomen met rente. En vertrok naar de KPN om daarna in Dubai domicilie te kiezen Dus over dertig jaar wordt het dus weer betalen voor Nederland, een volgende wissel op een nieuwe generatie. Die geen pensioen en vaste baan meer zal hebben. Krankzinnig is dan ook dat er nog geen duidelijke bestemming is voor het geld, de Italiaanse regering moest er zelfs voor aftreden.

De EU is nu dus formeel zowel een Transferunie als een Schuldenunie, geheel tegen de beginselen in. Met coronaherstel heeft dat allemaal weinig van doen, maar wel met doorschuiven naar een volgende generatie. Op de zondagschool leerde ik uit de dezelfde Bijbel als die van CDA, CU en SGP (Matthëus 7:9-11) “zo zijn zoon hem zou bidden om brood, die hem een steen zal geven”. Who cares. Zo verhoogde Nederland ook de pensioenleeftijd naar 67 jaar, opbrengst €13 miljard. Solidariteit door verplicht langer te moeten werken vanwege verbroken beloftes. Frankrijk laat de pensioenleeftijd staan op 62(m) en 60(v) jaar. De Grieken en Italianen, waar de bulk van de steun naar toe gaat, houden het op papier op 64-65 jaar. De zielige slimme steunontvangers van de EU vieren feest, want er zijn ook nog goedgevulde pensioenpotten die aangesproken gaan worden. Zeker nu Nederland stap voor stap soevereiniteit naar de EU wenst over te hevelen. Stelen van je kinderen, de voortekenen liegen er niet om.

De klimaathysterie is een tweede geldslurper. Heeft een Transferunie misschien nog een ethische excuustruus in de vorm van solidariteit, het redden van het klimaat heeft dat niet. Al Gore begon met de paniek bij het zien van de inmiddels frauduleuze hockeystick van Mann. die suggereerde dat CO2 en niets anders zorgt voor een Catastrofale Globale Antropogene Opwarming (CGAW). Iets dat sterk appelleert aan ons schuldgevoel over onze huidige welvaart. Het goed hebben moet worden bestraft, de Pest, de Spaanse Griep, oorlogen zijn voorbeelden. Nu is er dan de klimaatcatastrofe, die overigens slechts in modellen is te zien. De werkelijkheid vertelt iets anders, in het licht dat klimaatverandering van alle tijden is. Waardoor ijs afsmelt en weer aangroeit, species verdwijnen en nieuwe komen.

De Noordpool is nog steeds niet ijsvrij, de Warme Golfstroom zwakt af waardoor de winters weer kouder worden, de zonneintensiteit en massieve oceaanstromingen wisselen cyclisch, massaverplaatsing in de aardkern beïnvloeden het aardmagnetisme en zwaartekracht, planeten bewegen in een cyclische baan, en natuurrampen nemen niet toe in aantal en hevigheid, maar wel komen er steeds meer mensen die ook nog het landgebruik sterk beïnvloeden. Maar het geloof in een catastrofale ineenstorting blijft, schuldig als wij zijn voor onze welvaart. Gevoed door angst, de slechtste raadgever waardoor mensen zich makkelijk laten knechten. Het verdienmodel Energietransitie, geopolitiek gezien het onafhankelijk worden van verweg-regio’s als Rusland en Arabië, ging van start. De omvang van deze CO2 fascinatie is zo gigantisch dat Nederland de knevelende Crisis en Herstelwet misbruikt wordt om windmolens, zonneakkers en bossen opstokende bio-centrales door de strot te wringen. Het knechten van de eigen bevolking. Het wordt verkocht met kreten als “The Great Reset”, “Build Back Better” of ‘’Allemaal  CO2 Neutraal, het eco-industrieel complex plukt u wel kaal’’ en “we hebben nog maar tien jaar want dan..”. Ja wat, we weten alleen dat er geen dreigende voortekenen zijn. De mens die de dreiging van haar Godsgeloof heeft afgeworpen, geen begrip en vertrouwen heeft in de zelfredzame natuur, en nu de Mammon aanbidt, de Great Reset. Dat kost nogal wat, voor Nederland werd dit twee jaar geleden al door Marcel Crox becijfert op €1000 miljard, met als sidekick inperking van vrijheden en democratisch recht.

Weggehoond, maar nu meldt zelfs Nieuwsuur op 2 maart 2021 dat het omtoveren van een standaard ‘makkelijk’ woonhuis naar CO2 neutraal een slordige €40,000-60,000 kost. Met 8 miljoen woningen (2020) zou dat zomaar €400 miljard kunnen zijn, ondanks dat zo’n 1,5 miljoen nieuwe woningen (vanaf 2000) redelijk geïsoleerd zijn, terwijl de wat oudere of grotere huizen een veelvoud gaan kosten. Op te hoesten door de burger, die dan maar een hypotheek op zijn huis moet nemen. Staatsterrorisme, laten we het zo toch maar noemen. Met industrie, handel en infrastructuur meegenomen blijkt zelfs de schatting van €1,000 miljard belachelijk laag.

Nog wel liet de regering uitrekenen dat deze Nederlandse uitspatting zo’n 0,0003oC gaat schelen, gebruik makend van dezelfde modellen waar het hele klimaatbeleid op is gebaseerd, en niet in staat blijken zelfs maar het verleden te kunnen simuleren. Als wereldwijd iedereen eenzelfde klimaatplan zou uitvoeren gaat dit 0,2oC schelen, aldus weer de modellen.. En dan hebben we de noodlijdende lidstaten die zonder subsidie -lees herverdeling binnen de Transferunie- weinig enthousiast hun beleden CO2 geloof zullen effectueren. Maar wel gaan verdienen aan de waanzin van emissiehandel welke de uitstoot slechts verplaatst, zoals ook Noorwegen doet met haar duurzame witte steenkool. Verder hebben China en India sowieso uitstel tot 2030, en ontwikkelingslanden willen ook graag betaald worden voor inspanningen. Geloof is even fascinerend als imaginair.

Dan zijn er nog de vele verborgen investeringen zoals de aansluiting van de windparken met name op zee op het terrestrisch netwerk, de verzwaring van het totale netwerk, de recycling van accu’s, zonnepanelen, composietwieken van de vogelvermalende windmolen en hoogwaardige regelapparatuur. En de niet meetbare zaken als de aanslag op de leefomgeving zoals horizonvervuiling en verboden gebieden, de geluidsgekte door molens en warmtepompen, en het kappen en opstoken van bossen. Dit laatste cynisch genoeg om nog meer CO2 in de lucht te krijgen, maar dit terzijde. Verder de leveringszekerheid, wanneer instabiele aanbod-gestuurde wiebel zonne- en windstroom met voorrang moet worden ingepast in een stabiel vraag-gestuurd elektriciteitsnetwerk. Waarvan de stroomvoorzieners weer ‘slim’ verpatst zijn aan buitenlandse ondernemingen zoals Vattenfall en Mitsubishi. Gemeenschapsbezit verpatst om leuke dingen mee te doen. Deze ondernemingen hebben slechts als doel om hun investeringen ruim terug te verdienen, jawel, uit de klimaatpot welke weer opgehoest wordt door de belastingbetaler. Kamikaze met een sigaar uit eigen doos. Over de opgestookte bossen en de kwetsbaarheid voor terrorisme en corruptie hebben we het maar even niet. Eveneens niet dat alleen Thorium-zout en fusiereactoren de enige uitweg zullen blijken. Daar wordt daar inmiddels voorzichtig over gedacht. Maar eerst het feestje voor de portemonnee, toch?

Een derde aspect is de massa-immigratie, het grote taboe waarover men niet praat, immers:

  1. Je hangt geen kostenplaatje aan een mens, behalve in de gezondheidszorg, verzekeringswereld en verkeerveiligheid;
  2. Je geeft een slachtoffer niet de schuld van zijn ellende;
  3. Het speelt rechts in de kaart en dat leidt tot staatsvijandelijk terrorisme (AfD verdacht).

Maar er is ook het rapport Grenzeloze Verzorgingsstaat, tot stand gekomen met facilitering door de Universiteit van de Republiek Amsterdam (UvA). Chapeau, al is het ook de universiteit die ooit een faux-pass maakte door tegen betaling Karin Ollongren (’66) te melden dat niet-Woke websites als Climategate.nl verdacht zijn,. Inderdaad, de dwarsliggers die er voor zorgen dat een democratie niet uit de bocht vliegt.

De onderzoekers Jan van de Beek, Hans Roodenburg, Joop Hartog en Gerrit Kreffer presenteren de maatschappelijke kosten-baten analyse van immigratie op zeer heldere wijze. Een gruwel voor de alfa hordes van regering en parlement, de zichzelf kastijden met eigen politieke correctheid, en helemaal niet houden van kwantificering met de simpelheid van 1+1=2.

De onderzoekers baseren zich op dezelfde de methode die het CPB bij haar vergrijzingsstudies hanteert. Zij maakten gebruik van dezelfde CPB microdata, waarvoor het FvD Renaissance bureau de kosten voor deze publieke data betaalde… In de studie wordt onderscheid gemaakt tussen arbeids-, studie-, gezins- en asielmigratie. Tabel 0.2 geeft de netto maatschappelijke kosten van een immigrant gedurende het verblijf in Nederland, uitgesplitst naar groep. Hier zien we dat alleen arbeidsmigranten uit Noordwest Europa, Oost Azië, Australië/ Nieuw-Zeeland en Canada door de bank genomen een positief effect op onze economie hebben. Immigranten uit met name heel Afrika (muv Zuid-Afrika) en de Arabische regio presteren onverdeeld uiterst slecht.

Getalsmatig betekent het dat -gemiddeld per immigrant- alleen arbeidsmigratie zo’n €125.000 oplevert. Immigranten uit vooral Japan, Noord-Amerika, Oceanië, de Britse eilanden, Scandinavië en Zwitserland leveren -gemiddeld per immigrant- zelfs een positieve bijdrage van €200,000. Studiemigratie kost gemiddeld netto €75.000, gezinsmigratie kost €300,000, en de netto kosten voor asielmigratie is zo’n €500,000. Nogmaals, per immigrant voor de duur van het verblijf.

IImmigratie uit niet-westerse regio’s is derhalve vrijwel altijd negatief voor de schatkist. Voor herkomstregio’s Caraïben, Pakistan, Turkije en Noord-, Centraal- en West-Afrika zijn de netto kosten €200,000-€400,00, voor Marokko €550,000 en voor de Hoorn van Afrika en Soedan €600,000. Immigratie uit Midden- en Oost-Europese landen kost gemiddeld € 50,000. Nieuwkomers uit voormalig Joegoslavië en de voormalige Sovjetunie, vooral asielmigranten, geven een negatieve bijdrage van €150,000.

Over 2015-2019 waren de nettokosten van niet-westerse immigratie gemiddeld €27 miljard/jaar, variërend tussen €8-32 miljard, en is de positieve bijdrage van westerse immigratie zo’n €1 miljard/j.

Over een langere periode van 25 jaar (1995-2019) zijn de netto kosten van immigratie gemiddeld €17 miljard/jaar. Uitgesplitst naar groep:

Arbeidsimmigratie geeft over deze periode voor de meeste westerse landen inclusief Zuidoost Azië en Latijns Amerika een positief saldo van €97 miljard. De regio’s Midden- en Oost-Europa en West-Azië scoren negatief. Studiemigratie uit de Europese Unie landen geeft een positieve bijdrage van circa €8 miljard. Overall is de kostenpost €13 miljard.
Gezinsmigratie kost €214 miljard en is in alle gevallen negatief.
Asielmigratie is -gelet op de kleine groep- zeer kostbaar met €121 miljard.

Immigratie met onbekend motief – met Nederlands paspoort geen migratiereden vereist- levert een (netto) kostenpost op van €54 miljard.


Onder aan de streep derhalve een negatief saldo van 405 miljard euro. Vergelijkbaar met de totale aardgasbaten, en de helft van de thans circulerende klimaatkosten.

Een algemene opvatting is dat immigratie de vergrijzing moet opvangen, dus om onze pensioenen te betalen en om aan de zorgvraag te voldoen. Als gevolg van het huidige geboortecijfer per vrouw van 1.7, waar 2.1 wenselijk is om de bevolkingsopbouw evenwichtig te houden. Echter alleen arbeidsmigranten leveren hieraan een bijdrage. Door toename van vergrijzing leidt tot een piramidespel, er zijn er steeds meer nodig. Daar ook bij gevestigde migranten het geboortecijfer terugloopt, zal dit de immigratie op termijn verder versterken. Als China en India de fysieke fabrieken van de wereld zijn, dan is de wereld de kraamkamer voor Europa. Een perpetuum mobile. Wellicht is te overdenken dat de vele huidige werklozen en andere sociale ontvangers wat dwingender tot zinvolle productiviteit moeten worden aangemoedigd. De Crisis en Herstelwet en de Avondkloknoodwet zouden zomaar wat handvaten kunnen bieden, ook al tarten deze wetten elk democratisch principe. Het is wellicht toch kiezen tussen twee kwaden. Of zoals ook de CU broeders zeggen: God beschikt alles, maar moet af en toe een handje worden geholpen.

VS, Australië, Nieuw Zeeland en Canada hebben het migratieprobleem wel reeds eerder onderkend en streven ernaar slechts kansrijke en enigszins gekwalificeerde immigranten toe te laten. Escapades als het Immigratiepact van Marrakesh passen hier niet.

Juist asielmigranten hebben als (nog) kleine groep een grote negatieve bijdrage. Hun beroep op het asielrecht valt binnen het Pact van Marrakesh.

Mede gelet op de verwachte verdrievoudiging van deze groep rond het eind van deze eeuw is dit een onhoudbare zaak. Toch wil de overheid het ‘huidige juridische kader’ in stand houden. Je hoeft echt geen rekenwonder te zijn om te beseffen dat dit niet kan, dus zal de wal zal het schip keren. Hoe langer we wachten, des te harder de klap.

Bedenk hierbij dat ons parlement het democratisch voorgenomen referendum over het pact van Marrakesh met de Wet Intrekking Raadgevend Referendum democratisch de nek heeft omgedraaid . En daarmee kiezersbedrog pleegde. Geëntameerd door het woke ’66, dat zich meermalen verkocht, nu weer aan een IT miljardair.

Niet nieuws onder de zon.

You Might Also Like