De term fascismo staat voor politieke beweging, hetzij links hetzij rechts georiënteerd. Vanaf WOI bestaat binnen Europa het fascisme in diverse vormen, zoals in Italië, in het Nationaalsocialistische Duitsland (Bernard, Claus), in Spanje (schoonvader Irene), in Portugal en Hongarije. Evenzo in Zuid Amerika zoals Argentinië waar eerst Peron en later de ‘vuile oorlog’ Junta van Videla (incl. vader van Maxima) wat mensen liet verdwijnen. Fascisme wil nog wel eens ontsporen.
Recent is er het Deug-fascisme waar het milieu, dierenleed, de EU, de klimaathysterie en massa-immigratie centraal staan. Het woord deugen impliceert een goed mens zijn. Een deuger is derhalve iemand die zich moreel verheven weet boven anderen. Op zich onschuldig tenzij de drang bestaat dat deugen ook aan anderen op te willen leggen.
De Staat heeft democratisch het terechte monopolie op geweld, en heeft dat gedelegeerd aan politie en de military. Wordt dit monopolie zonder deugdelijke toetsing toegepast op burgers die hun recht op vrije mening en demonstratie uitoefenen, leidt dit zomaar tot Staatsfascisme. Misbruik van wetgeving
Wat is fascisme.
Het fascisme streeft naar een nieuwe orde om systeem bedreigende ontwikkelingen te stoppen, veelal door conservering van de bestaande orde, vrijwel altijd door een revolutie. Het is een tussenweg, met enerzijds het socialisme (macht aan de arbeider) alsmede het communisme (corporatief), en anderzijds het liberaal-kapitalisme. Fascisme is afkerig van democratie, is autoritair en streeft naar een charismatisch leiderschap, veelal eindigend in een politieke dictatuur.
Centraal is het geloof in de maakbaarheid van de samenleving, waarbij iedereen werkt voor de belangen van het grotere geheel. Fascisme is gericht op revolutie, en verwacht niets van graduele en geleidelijke ontwikkelingen. Het stelt zich boven menselijke waarden en dwingt als leidende kracht ook anderen richting de betere wereld
Dit behoeft een corporatistische samenleving waar het maatschappelijke en individuele leven afhankelijk wordt gemaakt van de ‘totale staat’, met omverwerping van de bestaande maatschappelijke orde. Derhalve volledige controle over het maatschappelijk leven en de sociale en culturele organisaties, waarbij geweld veelal niet wordt geschuwd. Het fascisme is een complex en gevarieerd verschijnsel dat in hoofdzaak binnen de maatschappelijke middenklasse wortelt. Basiskenmerken zijn:
- Afkeer van zowel traditioneel linkse als rechtse politieke partijen;
- Afkeer van het vigerende conservatief geachte systeem;
- Gebruik van geweld, voor zover gericht op omverwerping van de bestaande orde;
- Streven naar een maatschappelijke eenheid;
- Een totalitaire staat met volledige controle over het maatschappelijk leven;
- Een continue strijd om het eigen systeem te kunnen doen overleven;
Rond WOII was het fascisme vooral gericht op het ‘behoud’ van de natiestaat. Het huidige Neofascisme omvat groeperingen die in Hitler’s nazisme of Mussolini’s fascisme hun leidraad zien. Deze groepen worden vaak als extreemrechts gekarakteriseerd, waardoor het antifascisme in de linkse hoek veelal onder de radar blijft. De ogenschijnlijke tegenstelling tussen links en rechts gaat ook hier niet op, uitersten raken elkaar, elk met een eigen vijand. Antifascisme ageert tegen alle vormen van extreemrechts en schuwt geen geweld, neofascisme richt zich met hetzelfde geweld op het gecorrumpeerd geachte systeem. Veelal geweld omwille van geweld.
Hieronder enkele huidige vormen:
Eurofascisme
Eurofascisme streeft naar een allesoverheersende Europese identiteit, gebaseerd op dienstbaarheid van allen jegens de Europese Unie. Hierin is Europa een organisatorisch geheel, waarin individuen en staten gebonden zijn in één gedeelde identiteit, ten dienste van het collectief belang. Daarvoor is een sterk leiderschap nodig. Een radicale, autoritaire en supra-nationalistische politieke ideologie, vooral anti-democratisch, anti-individualistisch, anti-liberaal en ogenschijnlijk anti-anarchistisch.
Derhalve een zeer specifieke vorm van anti-kapitalisme.
Eurofascisme behoeft een staats-gestuurde, sterk gereguleerde economie, met strenge externe handelsbeperkingen en hoge import- en exporttarieven. Gelijktijdig worden binnen de EU bepaalde sectoren gesubsidieerd (zoals landbouw- en klimaatbeleid) en anderen geëlimineerd (zoals fossiele- en kernenergie). Er is geen sprake meer van vrijemarktkapitalisme, maar wel de wens tot volledige controle op burgers en bedrijven, door financiële instellingen te collectiviseren, uitsluitend geregistreerd digitaal geld als ruilmiddel, een bankenbelasting op alle financiële transacties, een Europese rechtspraak en heel veel camera controle.
Deze machtige centrale EU overheid neemt zonder inmenging van nationale regeringen besluiten (zoals bij klimaathysterie) waarbij de lidstaten zijn gereduceerd tot gewesten. De EU solidariteit behoeft tevens overheveling van welvaart uit wingewesten als Nederland naar bodemloze-put gewesten als Italië, de Transfer Unie. Maar het gaat verder, inmiddels is de EU een Schulden Unie. Uit solidariteit worden giftige staatsleningen van zuidelijke staten door de EU opgekocht, eerst met niet bestaand geld, en toen dat niet meer volstond met leningen waarvoor de noordelijke landen borg moeten staan. Geforceerde solidariteit, leidend tot verarming met een wissel op toekomstige generaties.
“Dit is de eeuw van eenwording, de eeuw van het collectief belang, een Europese eeuw”.
Meer en meer, en hoe dat werkt heeft de geschiedenis ons geleerd. Het lijkt zomaar op “Ein Volk, ein…”.
Nu zijn er nobele burgers die sympathie hebben voor deze verarming, het Eurofiele smaldeel. Vanwege een Stockholm Syndroom, een blind vertrouwen in de overheid, wellicht nuttige idioten? Of toch verantwoordelijke burgers die vertrouwen op een betere toekomst voor hun nazaten, ondanks een uitzichtloos weinig democratisch Europa.
Ecofascisme
De term Eco relateert aan de bewondering voor –en geloof in- de natuur, dat is ontstaan tijdens de ‘Romantiek’. De toevoeging fascisme duidt dat leven met de natuur veel aanhang had in de Nazi periode. Een periode overigens met ook etnisch onderscheid, een periode die we het liefst zouden willen wegdrukken. Zo ver weg dat zelfs het heidebloempje Erica besmet is vanwege een marslied.
Eco-terrorisme is door de FBI gedefinieerd als “.. het (dreigend) gebruik van crimineel geweld door een milieu gerichte sub-nationale groep tegen onschuldige slachtoffers of eigendommen, om milieupolitieke redenen. Die acties zijn vaak van symbolische aard.”
De term ecoterrorisme stamt uit de jaren zestig, al is het principe veel ouder. Zo was er rond 1830 de oorlog van de Demoiselles in Frankrijk, boerenopstanden tegen nieuwe boswetgeving, waarbij als vrouw verklede boeren boswachters en houtskoolmakers belaagden die in hun ogen het land verkeerd exploiteerden. Hun tactieken waren vergelijkbaar met die van de huidige eco-terroristische groeperingen.
Ook uit de koloniale en imperialisme perioden kennen we ecofascisme, gericht tegen inheemse volkeren die hun land wilden beschermen tegen de westerse exploitatie.
Radicaal milieubewustzijn impliceert de overtuiging dat de menselijke samenleving verantwoordelijk is voor de uitputting van het milieu en, als de huidige samenleving ongecontroleerd wordt gelaten, dit zal leiden tot een catastrofale degeneratie van het milieu. In het verlengde ligt het Biocentrisme, waarin de mens wordt gezien als een van de vele species binnen het totale bio- en ecosysteem, waardoor dus alle levende wezens bescherming verdienen. Dus in wezen is hier het doel om de omgeving terug te brengen naar zijn “natuurlijke”, ofwel een utopische pre-industriële staat. Op zich juist, echter Ecoterrorisme legaliseert zichzelf met het moeten behalen van zelf gestelde milieudoelstellingen, waar nodig met geweld met al het emotioneel en fysiek leed. Dit geweld gaat ver voorbij burgerlijke ongehoorzaamheid en geweldloze civiele acties, en is derhalve crimineel geweld.
De ecofascisten op de rechter flank zijn van mening dat de natuurlijke orde vernield wordt door overbevolking., waarbij aanslagen op (gekleurde) migranten voorkomen.
Het huidige Ecofascisme komt vooral voor in de hoek van de Groenen en andere linkse en niet-linkse ecologische groepen. Deze milieuactivisten willen land en natuur beschermen tegen niet duurzame bewerking, huizenbouw en ontbossing (biomassa centrales). Jammer dat de laatste twee op het snijvlak liggen van massa-immigratie en klimaathysterie. Onder de radicale milieubewegingen bevinden zich Mystery-clubs als RARA met handelsmerk brandstichting. Bedrijven als Makro, Shell tankstations met fosforbommen en zelfs bewoonde huizen (Kosto, Janmaat). Meer recentelijk waren er brandstichtingen bij nertsenfokkerijen en huisvredebreuk bij boeren. Ook inbrekertje spelen bij overheidsgebouwen (GL Duyvendak) was een heldendaad.
Maar ook de overheid is niet vrij te pleiten van ecofascisme, om het even of het gaat om achteraf gelegaliseerde storten van giftige stoffen, eigendomsonteigening voor woningbouw en infrastructurele werken, gaswinning, wind- en zonneparken en kappen van bossen. Alles in het belang van het grote geheel. Hiervoor wordt zelfs de Crisis- en Herstelwet misbruikt, met als hoger doel het redden van de mensheid van allerlei catastrofes. Zoals een klimaatcatastrofe.
Klimaatfascisme
Basis voor klimaatfascisme is de huidige stijging van de wereldtemperatuur -of beter gezegd de troposfeer. Een groot aandeel wordt toegekend aan een toenemende CO2 concentratie door menselijke activiteiten (antropogeen) die het broeikaseffect versterkt. Het groeigas CO2 als superboosdoener. Deze Antropogene Globale opWarming (AGW) zal wellicht morgen al catastrofaal zijn voor de toekomstige wereld. Aldus de VN (IPCC), EU en overige stakeholders.
Dat deze catastrofale ontwikkeling alleen in de imaginaire modelwereld bestaat deert niet, ook niet dat geen der voorspelde rampen heeft plaatsgevonden. Maar is wel de kurk waar het klimaat-fascisme op drijft. Redden van de mensheid is het moralistisch laagje vernis dat wordt gegoten over het tegen betaling afdwingen van maatregelen die de klimaatcatastrofe moeten stoppen, regelen met een soort van wereldklimaat-thermostaat. Naar we nu weten een opmaat naar een totalitair systeem.
De geraadpleegde vigerende klimaatmodellen geven een verschil 0,2oC als de hele wereld fanatiek meedoet met het beperken van deze CO2 uitstoot. Maar dat is niet zo. Vliegverkeer en scheepvaart tellen niet mee, China, India en overige ontwikkelingslanden doen ook nog even niet mee, en de uitstoot van het opstoken van bossen in biomassacentrales telt ook al niet mee. Slechts over het restant wordt gepraat.
Toch omarmt de EU met haar Green Deal en de mondiaal gepropageerde Great Reset dit catastrofale denken, leidend tot uitgaven van vele duizenden miljarden, nogmaals zonder merkbaar, meetbaar en zelfs voorspelbaar effect. Met geld dat er niet is.
Nu vindt niet iedereen deze aderlating een goed idee, wellicht kan het kunstmatig gegenereerde geld beter worden gebruikt om bv de explosieve bevolkingsgroei te beteugelen. Maar daarover praten is onethisch.
Toch is klimaatangst slechts een imaginaire beleving, een gevoel over iets dat wetenschappelijk niet is aan te tonen en dat steeds onwaarschijnlijker wordt. Angst, in stand gehouden door leiders die beter kunnen weten maar welhaast gewetenloos de Apocalyps verkondigen. Dus moeten klimaatmaatregelen worden afgedwongen, het doel heiligt de middelen, met een verdere versterking van het EU fascisme als gevolg. Klimaatfascisme derhalve met -laten we het beestje maar benoemen- totalitaire onderwerping van de burger en grote gevolgen voor het ecosysteem als geheel.
Onorthodoxe maatregelen eisen immers onorthodoxe offers.
Hiertoe worden onze democratische rechten in de democratische afvalbak gegooid (via de Crisis en Herstelwet), worden miljarden aan geld bijgedrukt c.q. verzonnen (ECB), wordt de natuur aangetast (bossen opstoken, energie verspilling, monoculturen, verdrijving uit leefgebieden, vogels hakselen) en meer macht door grenzeloos verbieden. Daarnaast worden mensen in hun welvaart en welzijn aangetast (brommende windmolens en warmtepompen, broeiende bio-opslagplaatsen, kaalslag, ziektes door monoculturen, maar vooral angst) en worden veel gebieden verboden toegang want wind- en zonneparken, biocentrales, algenkweek. Ernstiger nog is dat de leveringszekerheid van het energienet door wiebelstroom (zonne- en windenergie) in het geding is.
Samen met gigantische vervuiling door opslag van afgedankte accu’s, verwarmingssystemen, zonnepanelen en composiet wieken van molens, is dit geen leuk gebeuren.
Maar wel een feestje voor de portemonnee, althans voor de graaiers van het eco-industriële complex. De u opgelegde rekening wordt automatisch bij u afgeschreven, zo is dat geregeld. Klimaatfascisme.
